Geluidabsorptie, nagalm en akoestiek
Wanneer we langdurig verblijven in ruimtes met slechte akoestiek zal onze gezondheid hier onder lijden. Het kan leiden tot verhoogde stress, concentratiestoornissen maar ook zelfs leiden tot depressie. Ook de kwaliteit van geluid zal niet tot zijn recht komen in een ruimte met slechte akoestiek. Dat akoestisch comfort is dus onmisbaar. De boosdoener is de nagalm en die moet zo goed als mogelijk worden geneutraliseerd. Dat gebeurt het best door gebruik te maken van zachte materialen die het geluid absorberen. Hoe meer geluid deze stof absorbeert hoe hoger de α of geluidabsorptiecoëfficiënt. Door de geluidabsorptie wordt de nagalm in een ruimte verminderd en ontstaat er een perfecte akoestiek. Gordijnen, en vooral dimout gordijnen, absorberen heel erg goed het geluid en soms veel beter dan akoestische panelen.
Lawaai of geluid is een heel natuurlijk fenomeen waar we mee opgroeien vanuit de moederbuik. Er zijn twee grootheden van geluid: de frequentie en de geluidssterkte.
- De frequentie bepaalt de toonhoogte (de klank) van geluid, het aantal maal per seconde dat de geluidstrillingen optreden. Wordt uitgedrukt in Hz (Hertz). De mens kan frequenties vanaf 20 Hertz tot 20.000 Hz (20 kHz) horen. Laagfrequent geluid staat voor frequenties beneden 100 Hz (bijvoorbeeld bastoon bij een muziekoptreden), hoogfrequent geluid zijn de frequenties van meer dan 4000 Hz.
- De geluidsterkte is eigenlijk het vermogen, het volume.
Galm ontstaat wanneer geluid wordt weerkaatst. In een kerk bvb hoor je de priester 1,5 seconden later nog eens en nog eens. Die galm is het storende effect in de akoestiek van een ruimte. We zijn dit niet gewoon omdat onze evolutie altijd in “open lucht” plaats vond. Als de tijd dat de mens bestaat vergeleken wordt met een 24u klok dan hebben we slechts de laatste 30 seconden in binnenruimtes gewerkt/geleefd/…
Anderzijds is galm ook niet volledig slecht. Het “hoort” bij het geluid dat we horen en geeft die timbre aan geluid.
De grootheid in galm is de reverberatietijd of ook nog nagalmtijd = is de tijd dat een geluidverschijnsel in een ruimte nog hoorbaar is als de geluidsbron reeds is gestopt.
Het is dus zaak om het geluid te absorberen, zodat het minder nagalmt. Het geluid moet zich ergens in vastrijden! Dat gebeurt in zachte stoffen, zoals foam, textiel, … Glas en beton zijn daarentegen perfecte “weerkaatsers” en laat nu dat precies de bouwelementen zijn die we vandaag graag gebruiken. Die mate van absorberen van geluid is meetbaar en wordt als absorptiecoëfficient weergegeven.
De akoestische absorptiecoëfficient (αw) geeft het vermogen weer van een bekleding om de energie van een geluidsgolf te absorberen. Deze coëfficiënt varieert van 0 tot 1. Hoe hoger het getal, des te absorberender het materiaal. Voor "open raam" geldt 1 (of 100% absorptie), voor dimout gordijnen 0,7 (of 70% absorptie) en voor ruwe beton 0,1 (of 10% absorptie) en voor glas 0,05 (of 5% absorptie). Wat niet geabsorbeerd is wordt dus weerkaatst!
De formule van “Sabine”: geeft aan dat we de nagalmtijd kunnen beïnvloeden door de oppervlakken al dan niet meer of minder absorberend te maken!
De absorptiecoëfficienten van onze dimout stof HADES :
